"Sanatçı, dış dünyaya benzemeyen formlara yönelirken bir anlamda resmin alanına verdiği önceliği göstermektedir. Worringer’in “Soyutlama ve Özdeşleyim”indeki özdeşleyim², fenomenolojinin kurucusu olan Edmund Husserl’de de karşımıza çıkar. Husserl de, “şeylere dönelim” demekte ve böylelikle fenomenlerin tek tek ele alınıp, realiteden soyulup mahiyetlerinin bulunmasını (reduction) ve buradan da tüm fenomenlerin açıklanmasına yardımcı olacak konulara gitmeyi önermektedir. Bu yöntemle sanatçı, dış dünyadan aldığı nesnenin özünü tuvale yansıtır. Şive Neşe Baydar’ın resimleri de resmin özünü, mahiyetini bizlere sunuyor. Sanatçı, kendi ressamca tavrını geri çekerek, resim üzerindeki denetiminden, iktidarından vazgeçerek resmin “oluş süreci”ni izleyiciyle paylaşıyor. Baydar’ın “İki ‘Şey’ Arasında” adını verdiği sergisinde yer alan “Ada”, “Orman”, “Krallık” dizileri, bu “oluş”un öyküsünü anlatıyor."